14 AΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974 : Η ΑΠΟΦΡΑΣ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΎ

 " Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ ..." 
 

Στις 23 Ιουλίου 1974 η επτάχρονη δικτατορία της 21ης Απριλίου, υπό το βάρος της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, κατέρρευσε. Οι στρατιωτικοί παρέδωσαν την εξουσία στους πολιτικούς και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκίζεται πρωθυπουργός της χώρας, επικεφαλής της κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας» τις πρώτες πρωϊνές ώρες της 24ης Ιουλίου. Από την ημέρα αυτή αρχίζει η εποχή της λεγόμενης «Μεταπολίτευσης».

Η γενική επιστράτευση που κηρύχτηκε στις 21 Ιουλίου, μία ημέρα μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ήταν χαώδης και ανοργάνωτη. Η κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου, που ήταν υποχείριο του “αόρατου δικτάτορα” Δημητρίου Ιωαννίδη, είχε ήδη οργανώσει το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου. Η επόμενη κυβέρνηση που θα όρκιζε η χούντα ήταν αυτή του μετέπειτα φερόμενου ως ''Εθνάρχη'' της Ελλάδας, του Κωνσταντινου Καραμανλή.

Το πρωί της 23ης Ιουλίου, ο χουντικός αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Γρηγόριος Μπονάνος και οι χουντικοί αρχηγοί του Στρατού, αντιστράτηγος Ανδρέας Γαλατσάνος, Ναυτικού, αντιναύαρχος Πέτρος Αραπάκης και Αεροπορίας, αντιπτέραρχοςΑλέξανδρος Παπανικολάου σε σύσκεψη με τον χουντικό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη διατύπωσαν την άποψη ότι είναι επιτακτική ανάγκη η ανάθεση της διακυβέρνησης της χώρας στους πολιτικούς. Στην συνέχεια ο Γκιζίκης κάλεσε τον Ιωαννίδη και του ανακοίνωσε την απόφαση της ηγεσίας του στρατεύματος, χωρίς ο αυτός να αντιδράσει...

Στις 2 μετά το μεσημέρι κλήθηκαν σε σύσκεψη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σημαίνουσες πολιτικές προσωπικότητες της προδιδακτορικής περιόδου. Στην σύσκεψη συμμετείχαν οι αρχηγοί των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων Παναγιώτης Κανελλόπουλος της ΕΡΕ και Γεώργιος Μαύρος της «Ενώσεως Κέντρου», καθώς και οι Ευάγγελος Αβέρωφ, Σπύρος Μαρκεζίνης, Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας, Στέφανος Στεφανόπουλος, Πέτρος Γαρουφαλλιάς και Ξενοφών Ζολώτας. Η δικτατορία της 21ης Απριλίου είχε ήδη καταρρεύσει υπό τον πανικό της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο.

Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΒΕΡΩΦ

Στην σύσκεψη αποφασίστηκε ο σχηματισμός πολιτικής κυβέρνησης υπό τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, ο οποίος έλαβε προθεσμία μέχρι τις 8 το βράδυ να ανακοινώσει την σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου. Εν τω μεταξύ, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, που προέκρινε την λύση Καραμανλή, ήλθε σε επαφή με τον πρώην πρωθυπουργό, που ζούσε αυτοεξόριστος στο Παρίσι από το 1963, και του ζήτησε να επιστρέψει το ταχύτερο δυνατό στην Ελλάδα. Στις 6.30 το απόγευμα ο Αβέρωφ με υπόδειξη του Γκιζίκη, τηλεφώνησε στον Κανελλόπουλο και του ανακοίνωσε την άρση της εντολής που του είχε ανατεθεί. Πρόκειται για ένα σημείο ιστορικό το οποίο δεν έχει μελετηθεί αρκετά ούτε αναλυθεί ποτέ πως προέκυψε ξαφνικά. 

Με την παρέμβαση Αβέρωφ ο Καραμανλής των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου επανερχόταν στην εξουσία εν μέσω της εισβολής των Τούρκων που βρισκόταν ακόμη στην αρχή της.

Στις 8 το βράδυ, επαναλήφθηκε η σύσκεψη με τους πολιτικούς αρχηγούς και επικυρώθηκε η απόφαση για την ανάθεση της διακυβέρνησης της χώρας από την Χούντα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Βαλερί Ντ’ Εστέν διέθεσε πάραυτα το προσωπικό του αεροπλάνο για την άμεση επιστροφή του Καραμανλή, ο οποίος αφίχθη στο αεροδρόμιο του Ελληνικού στις 2 το πρωϊ της 24ης Ιουλίου και έγινε δεκτός από ένα τεράστιο πλήθος πολιτών, που τον χαιρετούσε κυριολεκτικά ως ελευθερωτή. 

 Στις 4 το πρωϊ, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκίστηκε πρωθυπουργός από τον ευνοούμενο της Χούντας Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ, παρουσία του Χουντικού Προέδρου της Δημοκρατίας, στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη.

Το μεσημέρι της ίδιας μέρας ορκίστηκε το πρώτο κλιμάκιο της κυβέρνησής του αποτελούμενο από πολιτικά πρόσωπα της δεξιάς και του κέντρου. Ο Καραμανλής δίσταζε να συμπεριλάβει στην κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας», πολιτικούς της Αριστεράς για να μην προκαλέσει τους σκληροπυρηνικούς χουντικούς, που κατείχαν ακόμα καίρια πόστα στον κρατικό μηχανισμό. Στις 26 Ιουλίου συμπληρώθηκε η σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου με την ορκωμοσία του δευτέρου κλιμακίου της κυβέρνησης. 

Αμέσως μετά ανακοινώθηκαν τα πρώτα μέτρα για την αποκατάτασταση του δημοκρατικού πολιτεύματος: κατάργηση του στρατοπέδου της Γυάρου, απόλυση όλων των κρατουμένων, αμνήστευση όλων των πολιτικών αδικημάτων και απόδοση της ιθαγένειας στους πολίτες από τους οποίους την είχε στερήσει η δικτατορία του Ιούλιο του 1967. Στις άμεσες επιδιώξεις της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας συμπεριλαμβάνονταν η αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας και η διαμόρφωση κλίματος εθνικής ενότητας, η αποδιοργάνωση του πλέγματος εξουσίας της δικτατορίας και η αποκατάσταση του πολιτικού ελέγχου στο στράτευμα, η προετοιμασία για την διενέργεια εκλογών και η αντιμετώπιση της κρίσης στην Κύπρο. 

 

Στις 14 Αυγούστου με την κυβέρνηση Καραμανλή να διοικεί την Ελλάδα 
ξεκίνησε " ο ΑΤΤΙΛΑΣ 2" ... 

 Απο το : http://www.newzup.com/index.php?id=22207